Kiedy widziano go po raz ostatni tarmosił się na latarni u zbiegu ulic Okopowej i Towarowej.
Opis: wiek około 6 miesięcy, kolor gołębio-szary (w końcu jest gołębiem) 😉
Znaki szczególne: złośliwość, bezczelność i okrucieństwo.
Przewinienie: nasrał na autorkę, w momencie gdy stała na przejściu dla pieszych czekając na zmianę świateł.
Nagroda: za martwego duża, za żywego żadna 😉
Znowu zniknęła. Na miesiące, długie, ciągnące się w nieskończoność miesiące…
Ktoś o niej myślał? Ktoś tęsknił?
Ach! Nasz Subskrybencie, gdziekolwiek jesteś, kimkolwiek jesteś…
Oto w skrócie, w czterech obrazach (bo po co więcej)…. relacja z miesięcy nieobecności naszej autorki… relacja świeżutka jak drożdżówka… mniam… mniam…budyńku…
(20 stopni w lewo, 45 stopni w prawo, potem pełen obrót, i 90 stopni w prawo, i troszkę zjazd w dół, odbicie, zimna cola z puszki, i znowu…20 stopni w lewo…) 😉
Za pączkami, za setkami pączków, za tysiącami pączków z nadzieniem z róży i czarnego bzu…
żył sobie królik, który jadł truskawki:
Przy okazji odpowiemy na pytanie, zadawane gdzieś w Internecie:
Jak jeść paczki bez poczucia winy?
Odpowiadamy w całej naszej mądrości: Popijać je wódką.
Jest jeden termin, który powinieneś znać nasz subskrybencie w ten oto lutowy dzień:
muzyczna pieszczotka.
A oto wyjaśnienie terminu:
Warto było dla:
1. Zachodu słońca nad czymś, co rzeką mogłoby być nazwane…
2. Ekipy technicznej Toola
3. Truskawek cierpiących na polichizofrenię – „Bo ja nie wiem, do końca jaką chcę być truskaweczką” 😦
4. Pieczonych ćwiartek z kurczaka, które zawsze można zabrać ze sobą w podróż tramwajem linii 24. Ma klasę to Udeczko! Mniam!
…ale nie Twoje Subskrybencie.
Spieszymy donieść, że nasza autorka osiągnęła maksymalny stan zawodu i rozczarowania, który może się kiedyś skończy, a może nie…
Zresztą…who cares?
Życie autorki jest warte tyle, co puszka zielonego groszku z Tesco. Obliczyliśmy to sami.
Oto cytaty:
„Musimy się przyzwyczaić do tego, że przed najważniejszymi skrzyżowaniami naszego życia nie ma żadnych znaków ostrzegawczych.’’
Ernest Hemingway
‘’Facet potrzebuje wielu kobiet tylko wtedy, kiedy żadna z nich nie jest nic warta. Można utracić tożsamość, pieprząc się na prawo i lewo.’’
Charles Bukowski, Kobiety
‘’Pamiętaj, że wszystko można zacząć od nowa. Jutro jest zawsze świeże i wolne od błędów.‘’
Lucy Maud Montgomery, Ania z Zielonego Wzgórza
‘’Gram sobie w pchełki lubymi myślątkami.’’
Vladimir Nabokov, Lolita
Wystawia Cię nawet bezdomny 🙂
A mieliśmy dla niego i ciepłe ubrania, i telefon, i kilka pomocnych adresów, i piękne, polskie 200 złotych (na kurtkę!).
– Czy życie mogłoby być gorsze? – pyta autorka.
– Tak, może… – odpowiadamy – Chcesz sprawdzić?
Są rożni ludzie: patrzą na kamienie, a widzą pączki w lukrze. Zapraszają krasnale ogrodowe na urodziny, sprzedają czereśnie jako antidotum na szczęście.
Spotykasz ich codziennie: te czekoladki z nadzieniem, które są zjadane jako ostatnie, hulajnogi porzucone na chodniku, ławki obsrane przez gołębie.
Więc jakim jesteś człowiekiem nasz Subskrybencie?
Wypełnij poniższy osobliwy test osobliwości i dowiedz się kim naprawdę jesteś:
Przeczytaj uważnie pytania, wybierz najbardziej pasujące odpowiedzi spośród A,B,C, a następnie sprawdź, których odpowiedzi było najwięcej.
A.
B.
C.
2. Wyobraź sobie typową sytuację z życia: ugrzęzłeś w wielkim G… . Co robisz?
A.Wyjmuje bierki z lat 90 i rzucam nimi w ścianę, obiecując sobie, że jak tylko 10 bierek przyklei się do ściany to coś z tym G… zrobię.
B. Mam żonę/męża i trojkę dzieci. I Ty to nazywasz życiem?
C. Rzucam wszystko i wyjeżdżam w Bieszczady. Niestety starcza mi na bilet tylko do Zielonki.
3. Ktoś mówi, że jesteś fajny/fajna. Jaka jest Twoja reakcja?
A. Kolejny lamus czegoś chce.
B. Kolejny lamus czegoś chce.
C. Kolejny lamus czegoś chce.
4. Swoją osobowość przyrównałbyś/przyrównałabyś do:
A. Kamyczka, który ugrzęzł w bucie. Niby uwiera, ale po co cokolwiek z tym robić?
B. Tęczy: tej z Placu, spalonej.
C. Sumy zebranych doświadczeń. Ale po dłuższym zastanowieniu: do letniej bryzy. Jednak, gdyby tak zastanowić się dłużej, to może jednak… do…jakie było pytanie?
4. W wolnych chwilach:
A. Mruczysz.
B. Mlaskasz.
C. Kręcisz hulaj-hopem.
Których odpowiedzi było najwięcej?
Odpowiedzi A:
Jesteś po prostu zwykłym, napompowanym pączkiem z nadzieniem różanym, którego ktoś kiedyś kupił we wtorek rano w Starej Pączkarni na Nowym Świecie, włożył do torebki i zapomniał zjeść. Kisisz się w swoim własnym lukrze, myśląc, że i tak jedyne co masz do zaoferowania światu to 289 kcal. Nic więcej.
Odpowiedzi B:
Lubisz siebie. Czemu nie? Masz świadomość, że możesz wszystko stracić w ciągu jednego dnia. Ciągle pamiętasz te 2 sekundy nieuwagi podczas jazdy na rowerze, którą przepłaciłeś utratą dwóch jedynek i własnej godności. Lubisz to, co masz.
A to, że codziennie ktoś na ciebie wrzeszczy traktujesz jako swoistą…drogę ku odkupieniu i światłości. Byłeś w końcu na jodze 3 razy!
Odpowiedzi C:
Filozof w wilczej skórze? Amant obgryzający paznokcie przed randką? Czytelnik Fromma? Mógłbyś być kim sobie tylko wymarzysz. Najczęściej jednak można cię spotkać z plastikowym kubkiem wypełnionym kawa w ręce, marzącego o byciu kimkolwiek.
Niezadowolony z wyników? Super! Nam wyszło C.
Czy ktoś zrobił Ci dziś jakiś Prima Aprillisowy żart?
Nam nie.
Musimy uchylić rąbka spódnicy autorki, by potwierdzić plotki o rzekomych dwóch bolących i dosyć potężnych siniakach.
Są!
Zachowały swoją śliwkowatość, nierówny zarys, zajeżają melancholią.
– Ach! Co to był za kant stołu – szepnął jeden siniak do drugiego, jakby właśnie wyjawiał mu jakąś tajemnicę.
– Czy był drewniany? – pyta z nadzieją drugi siniak, i nie czekając na odpowiedź kontynuuje – Bardzo wystający? Niezabezpieczony? Czy coś mówił?
I gdyby siniaki potrafiły się ślinić z pożądania i tęsknoty, to właśnie on by teraz się ślinił.
Ale, ale, ale!
A KYSZ! Romantyczne historie! A KYSZ! A KYSZ! Banały!
Bo Polacy nie czytają, czy czytają za mało. A my nie wiemy dlaczego…
Więc prawie jak z „Bravo” z lat dziewięćdziesiątych: FOTOSTORY…
które wrzucimy jutro, bo dziś nam się już nie chce.
Pamiętajmy: zło czai się wszędzie, ale to my chowamy pod poduszką draże kokosowe Korsarz.
Połączenie z autorką zostało przerwane 